شهداد : (= شاه داد) [شاه (در عرفان) = خداوند + داد = داده، آفريده]، 1- آفريده‌ي خداوند؛ 2- (اَعلام) بخشي از شهرستان كرمان.

شهراد: پادشاهِ جوانمرد.

شهرام : 1- مطيع شاه، رام شاه؛ 2- آرام شاه، موجب آرامش شاه.

شهرداد : (شهر + داد = داده، آفريده)، زاده‌ي شهر، شهري.

شهروز : (اَعلام) نام وزير شاهپور.

شهریار : 1- پادشاه، شاه؛ 2- (در قديم) حاكم، فرمانروا؛ 3- (اَعلام) 1) پسر خسرو پرویز از شیرین و پدر یزدگرد سوم ساسانی؛ 2) (در شاهنامه) پسر برزو، نواده‌ي رستم؛ 3) محمّدحسین شهریار [1285-1367 شمسی] شاعر ایرانی، از مردم آذربایجان، سراینده‌ي شعر به فارسی و ترکی آذری، از جمله منظومه‌ي ترکی به نام سلام به حیدربابا و دیوان شعر فارسی؛ 4) عنوان ترجمه‌ي فارسی کتابی از ماکیاولی درباره‌ي اصول سیاسی و آیین کشورداری؛ 5) نام شهرستانی در جنوب استان تهران.

شهسوار : (= شاه سوار)، 1- ماهر در سواركاري؛ 2- (در قديم) (به مجاز) شخص بسيار برجسته و ممتاز؛ شواليه.

شهمیر : (شه = شاه + میر = امیر)، 1- مخفف شاه امیر؛ 2- مقلوب شده ی امیرشاه؛ 3- (اعلام) 1) شهمیرزاد نام شهری در شهرستان سمنان؛ 2) شهمیرسرا و علی آباد شهمیر نام روستاهایی در شهرستان های رشت و نیشابور.

شهنام : 1- بزرگ نام و دارنده‌ي نامِ شاهانه؛ 2- (به مجاز) نيكنام، نكونام.

معنی شادمهر: مرکب از شاد(خوشحال) + مهر( محبت یا خورشید) ،نام شهر یا مکانی در نیشابور